Bijzonder moment voor

'Een Brakeltje in woord en daad'

 

De website heeft haar 10.000e bezoeker verwelkomd

en behoort daarmee tot de meest populaire websites 

 

Met genealogische informatie over twee Brabantse families

 

Voor Walter, Lenny, Theo en Guido

Voor mijn broers en zus, voor de levenden en de doden

 

 

Nadat ik veel onderzoek heb gedaan vanaf de jaren negentig, is deze familiekroniek online beschikbaar. Hiermee is geprobeerd een stukje familiegeschiedenis niet verloren te laten gaan. Het is een geredigeerd genealogisch publicatiemedium met de families Van Brakel (vaderskant) en familie Van Bavel (moederskant) als werkterrein. 

Het is evenzo geschreven om de kleine dingen van ons leven uit het verleden, maar ook het heden aan de kaak te stellen. Dingen die op zich weer bijzonder kunnen zijn, te zien hoe we in het leven staan in relatie tot elkaar. Niet al te zwaar en meewegend het feit dat ik me graag met het familieverleden bezig hou, heb ik mezelf in de kroniek als protagonist gesteld en mijn moeder als antagonist. Het zijn fragmenten uit ons leven, met verhalen over het leven van familieleden, uit het verleden en heden. Ook verhalen geschreven door andere schrijvers. Wat deze kroniek zo bijzonder maakt, het bevat naast interessante verhalen ook veel materiaal w.o. geboorte-/huwelijks-/overlijdensaktes, bidprentjes, doodsbriefjes, grafzerken, familieberichten uit oude kranten digitaal opgehaald, et cetera. Foto's, filmpjes worden getoond uit het verleden en heden, met resultaten uit genealogisch onderzoek van beide families. 

Het gaat over dagelijkse beslommeringen waar we snel aan voorbijgaan. We doen graag interessant en willen ons meer voordoen dan wie we zijn. Waarom zouden we? 'Doe maar gewoon, dan doe je al gek genoeg', luidt het gezegde. Dit heb ik dikwijls mogen horen, met elkaar zorgen we wel dat we met beide beentjes op de grond blijven. Wij, Nederlanders, zijn een nuchter volkje en daar hoort branie niet bij. Branie, een mooi woord, wat betekent, een brutale houding. Dit spreekt me helemaal niet aan. Pochers, ik ben iemand die zich graag aan de feiten houdt. Ik verdroeg in mijn dagelijks werk geen bluf, daar kan een organisatie niet op bouwen. Branie betekent ook waaghals of iemand die lef heeft, en dat klinkt weer een stuk sympathieker in de oren. 'Wie niet waagt, wie niet wint'. Daar hou ik wel van, zonder risico kom je het leven ook niet door. Een beetje de grenzen opzoeken, daar is niets mis mee.

Klaus Mann schreef in het verleden: Herinneringen zijn gemaakt van wonderlijk materiaal - bedrieglijk en toch dwingend, machtig en vaag. Men kan geen staat maken op zijn herinneringen, en toch bestaat er geen andere werkelijkheid dan degene, die we in ons geheugen dragen. Elk ogenblik dat wij beleven dankt zijn zin aan het voorgaande. Tegenwoordige tijd en toekomst zouden zinloos worden, als de sporen van het verleden uit ons bewustzijn gewist waren. Tussen ons en het niets staat ons herinneringsvermogen, een problematisch en breekbaar bolwerk. De uitspraak 'zonder verleden is er geen toekomst', gaf ik mijn zwager mee, toen hij met mijn zus op bezoek was. Samen hebben we op hoofdlijnen de website doorgespit en af en toe gelachen om komische momenten, maar ook stilgestaan bij trieste momenten, van familieleden in het verleden. Sommigen vinden wellicht dat ik niet te veel in het verleden moet blijven hangen. Genealogisch onderzoek kost nu eenmaal veel tijd! Ik laat deze mening voor wat het is, en volg liever het advies van de Britse psycholoog Tony Crabbe: 'Bedenk welke bezigheid je in een flow brengt en ga daar meer tijd aan besteden.'

Af en toe leg ik in mijn verhalen de zwakheden van de mens bloot in zijn dagelijks handelen edoch, mijn bedoeling is dat het naadloos aansluit op de moraal van de ma'asim tovim – de goede daden, met in gedachten dat degene die ik liefhad en verloor, nooit meer is waar degene was, maar altijd waar ik ben.

Het is niet uit te sluiten dat mensen bepaalde feiten anders in herinnering hebben als anderen en misschien zelfs anders als ze zich in werkelijkheid hebben voorgedaan. De historische waarheid is altijd een constructie achteraf, waarin ik mijn eigen verhaal gemaakt heb. Veel dingen zullen niet vermeld zijn en misschien is er af en toe ook iets verkeerd weergegeven. Misschien vindt u iets belangrijk of dierbaar voor uzelf, maar vindt u het hier niet terug. De kroniek is een levend document en wordt met regelmaat aangepast en aangevuld.

Ik hoop dat de verhalen in deze kroniek, hoe confronterend soms, de ziel van vele lezers een moment van tederheid mag bezorgen. Het menselijk gevoel van melancholie is in de loop der eeuwen niet veranderd, en zo is inspiratie halen uit je familiegeschiedenis nog net zo troostrijk en ontroerend. 

Hans van Brakel

 

 

Mijlpaal bereikt voor Een Brakeltje in woord en daad!

 

 

Deze website bestaat 6 jaar!

Daarmee is de website niet meer weg te denken van het internet.